و در آغاز هیچ نبود

سفیدی دفتر مجازیم را با چه کلماتی پر خواهم کرد . دلم نمیخواهد با گذشته پرش کنم هرچند گاهی فلاش بک چیز بدی نباشد در شرح اتفاقات جدید . و آنچه که خواهم نوشت شاید زندگی از این به بعد من باشد. زندگی میکنم و می نویسم یا می نویسم و نوشته هایم را زندگی می کنم . چه فرقی می کند ؟ فرقش زیاد است و من مطمئنم که زندگی می کنم و بعد می نویسم حتی اگر ننویسم هم ناچار به زندگی کردن هستم. نوشتن توان می خواهد باید ببینم تا کجا توان نوشتن دارم . تا کجا قدرت عریان کردن فکر و احساسم را دارم . همیشه وقتی مجبور به کتمان افکارم باشم حتما کم می آورم و بعد همیشه به انتهای نوشتن می رسم و باز فقط در فکرم می نویسم . از واژه های روی کاغذ آمده شرم دارم اگر محدودشان کرده باشم . و باید دید اینبار تا کجا پیش خواهم رفت .