راستش دوره و زمونه بدیه آدمای کمی دورو برت پیدا می شن تا از خوبیهاشون درس بگیری. من عاشق درس گرفتن از خوبیهای آدمهام . چند روز پیش تو یه ترافیک سنگین از اتوبان رسالت به سمت غرب می رفتم. بچه های فروشنده زیادی کنار اتوبان بودن بچه های خیلی کوچیک . هممون می دونیم که نباید به این بچه ها پول داد این دقیقا چیزیه که کارفرماهای بیرحمشون می خوان . یه ماشین پراید جلوی من بود که من موی سفید آقای راننده و روسری خانوم کنار دستی ایشون رو می دیدم . به هر بچه ای که می رسیدن یه شکلات بهش می دادن و ولع بچه ها برای خوردن شکلاتها اشک به چشمای آدم می آورد . تصمیم گرفتم دیگه همیشه برای این بچه ها تو ماشینم خوراکی داشته باشم. شیر ، میوه ، شکلات ، ساندویچ . بهترین کاری که می شه واسه این بچه ها کرد.
دلم از این زمونه گرفته . دلم از خودم هم گرفته هوا کمه نفس تنگی دارم.
باید رفت
ماندن دیوانه کننده است
ماندن آدم رو به گه می کشه
زندگی تا به لجن نکشدت ولت نمی کنه
......
