امروز باید ساعت 5 می اومدیم سر کار و مسخره بازی های نصب نرم افزار همیشگی رو داشتیم. از طرفی بعد از مدتها برنامه 90 رو می خواست بذاره و بعد از اون شکست مفتضح تیم ایران خوب حتما بسیار دیدنی می بود.
علیرغم خستگی نشستم پای مصاحبه فردوسی پور و کفاشیان . کفاشیان مصداق بارز سنگ پای قزوینه . از خنده ها و لوده گریهای بسیار لوس و بی مزه این رئیس فدراسیون بیزارم. هر بار که 90 رو می بینم کلی حرص می خورم. و دیشب عجب مصاحبه هایی پخش کرد. عاشق حرفهای دادکانم . رئیس اسبق فدراسیون فوتبال. چقدر رک و بی پرده حرف می زنه . جای کفاشیان بودم دلم می خواست زمین دهن باز کنه و ببلعتم ولی گفتم که رو که نیست سنگ پای قزوینه . گه زدن به همه چی .
ولی از همه چی با حالتر صحبتهای حاج رضائی در مورد افشین قطبی بود. گفت فردای باخت ایران قطبی گفته که تاریخ منو قضاوت خواهد کرد آقای قطبی شما ناپلئون نیستید که تاریخ در موردتون قضاوت کنه و اینو به یاد داشته باشید که تاریخ آدمهای کوچیک رو خیلی زود از یاد می بره . من حاج رضائی رو خیلی دوست دارم . ولی عجب چیزی به قطبی گفت.
خلاصه اینکه من دیشب مثل همه دوشنبه شب ها کم خوابیدم و صبح زود اومدم سر کار ، هوا تاریک بود و شهر خیس. رفتگر جارو می کرد و من شیشه ماشین رو پایین کشیده بودم و صدای موزیک رو تا ته زیاد کرده بودم . دلم می خواست این مقنعه لعنتی و مزاحم رو در می آوردم و باد می رفت تو موهام . احساس سبکی می کنم وقتی موهامو باد می بره .
و زندگی در گذر است .
....
