کمی ویسکی حفره رو پر کرد عجیبه .
ویسکی رو با نارنگی خوردم . یه موزیک خوب و یه آدم به خواب رفته شاید پر کردند حفره را . البته حس می کنم کاملا موقتی پر شده . می دونم حفره دائمی است و من از این به بعد مجبورم هر شب با یک کوفتی پرش کنم.
نمی دونم چرا به دائمی بودنش ایمان دارم .
دارم از موزیک لذت می برم . حس خوبیه .
از اون حالتهای گور بابای دنیا به خود گرفته ام و این حس حس خوبی است .
چه چیزهای ساده ای می خواهم . چه آدم کم توقعی هستم من.
خود الانم را دوست دارم. بی نهایت مهربان بی نهایت با گذشت بی نهایت کم توقع .
چقدر رها هستم و از این رهایی راضی.
یک باران کم دارم شاید هم یکدفعه یک برف و یک کوچه بی انتها البته .
موزیک محسن چاوشی .
جقدر پر از مهربانیم.
پر از محبت .
اما آدم بیداری نمی بینم.
آدمی که قدر اینهمه مهربانی را بداند.
دوستم را می خواهم.
دوست دارم وقتی بچه را شیر می دهد شانه هایش را ماساژ بدهم.
مهربان شده ام بد در این لحظه.
پر از احساس .
ولی همه خوابند .
هیچ آدم بیداری نیست .
هیچکس نمی فهمد .
همه رها می کنندت .
بی خیال همه.
......
۲ نظر:
اون لحظه خوبارو که می شمردی دوست داشتم. قبلا هم بهت گفتم که 300-400 روز دیگه دوباره تجربشون می کنی...
چاووشی یه آلبوم کامل داده، امروز تو رستوران شنیدم. دانلود می کنم بهت می دم
ارسال یک نظر