سال به سال دریغ از پارسال . عجب آشفته بازاری شده دنیامون یا لااقل این گوشه از دنیا که ما خبر مرگمون به دنیا اومدیم و بزرگ شدیم و پخته شدیم و سوختیم و جزغاله شدیم. فراررررررررررر می خوام به یک گوشه خیلی کوچیک اما آروم
یکنفر یک گوشه آروم سراغ نداره؟ یه جایی که مغزم به آرامش برسه؟
شاید یک تکه قبر همون جائیه که توش به آرامش می رسم.
..............................
..............................
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر